YENİ TERAPİ YÖNTEMİMİZ
Psikologlara bu kadar çok başvuruluyor olması beni korkutur oldu. Çevremdeki hemen hemen herkes en az ayda bir kez psikoloğa gidiyor. Dışarıdan bakıldığında gayet mutlu görünen,işi gücü yerinde,kendine göre bir düzen oluşturmuş kişiler…Ama kimse kimsenin içini bilmiyor. Durum böyle olunca da en çok iş yapanlar arasında psikologlar yer alıyor.İlk başlarda psikoloğa gitmek moda oldu derken artık bu yargım değişti.İnsanlar gerçekten umut bulmak,bir şeyleri değiştirmek için psikologlardan yardım almaya başladılar.Ve her seferinde de görüyorlarki tıpkı psikologların dediği gibi sorun her ne ise yine kişini kendisi çözüyor,çözmek istiyorsa…
Psilokologlara olan yoğunluğun artmasının sebebi çağımızın en yaygın durumu olan yalnızlıktır.Bundan on beş yirmi yıl öncesinde insanlar imece usulü yaşarken belki de çok daha fazla sorunları varken bile böyle bir seçenek akıllarına bile gelmiyordu.Aslında gelemiyordu.Çünkü kalabalıktılar.Çünkü en ufak bir dertleri olduğunda arkadaşlar toplanıp pasta börek yaparlardı.Ne dert kalırdı ne bir şey.Unuturlardı.Aslında onların zamanında terapileri de kendileriymiş.Kalabalık olmalarıymış.Şimdi yalnızlıktan insanlar neredeyse biri beni dinlesin diyerek psikologlara gidip,rahatlıyor.Artık sorunların hemen çoğu yalnızlıkla bağlantılı.Herkesin o kadar çok kendine yönelik sorunu varki şu hayatta,rahatsız etmemek adına herkes birbirinden uzak duruyor.Yalnız kaldıkça kendini dinliyor.Kendini dinledikçe olmadık konulara dalıyor.Daldığı konunun içinde boğuluyor,sonunda da kendini bir çıkmazda hissediyor.
Bizim bu yalnızlıktan kurtulmamız gerekiyor.Düzenin bize zorla yüklemeye çalıştığı yalnız kalacaksınız tavrına inat imece hareketi başlatıyoruz.İşte terapi…Yalnızlığa boyun eğmeden…Yalnız kaldıkça içine düştüğümüz kendini bile sevmeme,güvensizleşme duygularına yenilmeden…
M.Şahin
0 yorum:
Yorum Gönder